Συνέντευξη Κωνσταντίνου Πλαπούτα και Αντώνη Πετμεζά στο news.gr

Αναδημοσίευση από το news.gr 

Το μεγάλο παράπονο των απογόνων του 1821 για έλλειψη ιδανικών στην εποχή μας.

Του Μαρίνου Γκασιάμη | Φωτογραφίες: Γιάννης Κέμμος

Που μπορεί να βρει κανείς 140 συνεχιστές της γενιάς ηρώων του 1821 σήμερα;

Η Ελλάδα βαδίζει ήδη στην ολοκλήρωση της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα. Σε δύο χρόνια θα συμπληρωθούν δύο αιώνες από την χρονιά που οι Έλληνες ξεσηκώθηκαν στις 25 Μαρτίου 1821 κατά του Οθωμανικού ζυγού.

Σε εκείνο τον αγώνα πρωτοστάτησαν μορφές που μπήκαν στα βιβλία της ιστορίας μας. Γενιές επί γενεών Ελλήνων διδάχθηκαν τους ηρωισμούς και τα κατορθώματα εκείνων των ανθρώπων που σε πολλές περιπτώσεις είτε σκοτώθηκαν είτε αγνοήθηκαν από τους μετέπειτα.

Στα μάτια μας φαντάζουν γίγαντες, ωστόσο ήταν απλά άνθρωποι που λειτούργησαν όπως λειτούργησαν γιατί βρέθηκαν κάτω από συγκεκριμένες καταστάσεις. Ως άνθρωποι στις περισσότερες περιπτώσεις είχαν και οικογένειες.

Οι οικογένειες αυτές σε πολλές περιπτώσεις επέζησαν με αποτέλεσμα στην εποχή μας να έχουμε εν ζωή απευθείας ή εξ αγχιστείας απογόνους. Οι απόγονοι 140 από αυτούς τους αγωνιστές του 1821 είναι στην εποχή μας μέλη του «Πατριωτικού Ομίλου Απογόνων Αγωνιστών 1821».

Το news.gr συνάντησε τον πρόεδρο Κωνσταντίνο Πλαπούτα και τον Γραμματέα Αντώνη Πετμεζά, στο φιλόξενο σπίτι του δεύτερου.

Μια από τις πρώτες πληροφορίες που μάθαμε από την συζήτηση και αξίζει να την αναφέρουμε είναι πως δυστυχώς ο τελευταίος απευθείας απόγονος του αρχιστράτηγου της επανάστασης Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, Βλαδίμηρος, απεβίωσε το 1972. Η γενιά του συνεχίζεται με εξ’ αγχιστείας συγγενής.

Στην συζήτηση που είχαμε με τον πρόεδρο Κωνσταντίνο Πλαπούτα για τον όμιλο μας ειπώθηκε πως αντικατοπτρίζει την αγωνία των Ελλήνων γιατί είναι ένα κύτταρο που είναι αλώβητο, που δεν έχει επηρεαστεί και το οποίο έχει ομφάλιο λώρο με το 1821.

Τον αντιπροσωπεύει η λέξη «Ελευθερία». «Ξεκίνησε το 1938 από απευθείας εγγονούς ή δισέγγονους των αγωνιστών του 1821. Είναι διαχρονικός, αλώβητος και σε αυτόν δεν παρεισφρύουν ημέτεροι και ενδώτεροι και μέχρι τώρα έχει μείνει αγνός στον σκοπό του και τον στόχο του. Χωρίς πολιτικές σκοπιμότητες. Έχει καθαρά εθνική, μην μπερδευτούμε με το εθνικιστική, ταυτότητα» μας τόνισε χαρακτηριστικά.

Του αναφέραμε πως το έργο του ομίλου δεν είναι ευρύτερα γνωστό, τα ΜΜΕ δεν το έχουν αναδείξει.
«Είναι αυτονόητο γιατί είμαστε αγνοί και δεν έχουμε σκοπιμότητες. Εκ των πραγμάτων όπως έχει εξελιχθεί η εποχή είναι λογικό να μην έχουμε και το ανάλογο βήμα.

Αν παρακολουθήσετε διαχρονικά το έργο του ομίλου, πάντα έχει θέσεις σε διάφορα ζητήματα, εγώ είμαι 35 χρόνια σε αυτόν. Είμαι πολλά χρόνια πρόεδρος χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι γιατί είμαστε μια οικογένεια. Λειτουργούμε με ομονόηση. Πάντα όταν ενσκήπτει κάποιο θέμα εθνικού ενδιαφέροντος ο όμιλος έχει θέση.

Να ξεκινήσουμε για παράδειγμα με την σειρά της ιστορίας του Σκάι, που ήταν κατά κάποιο τρόπο νεοϊστοριστική με τάσεις ισοπεδωτικές και εθνομηδενιστικές, για μας και για πολλούς φαντάζομαι έλληνες που αναρωτήθηκαν, καθώς όταν μιλάμε για την γέννηση του του ελληνικού έθνους και όχι για αναγέννηση, αυτό σημαίνει πως αποκοβουμε τις σχέσεις μας με το παρελθόν. Το κύτταρο του Έλληνα είναι η ιστορία του.

Πάμε στη συνέχεια στο πρόσφατο θέμα των Πρεσπών. Έχουμε βγάλει σχετική ανακοίνωση. Το θέμα των δύο στρατιωτικών το ίδιο. Για αυτά που είχε πει κάποτε ο Πάγκαλος σε ένα συνέδριο στο Λονδίνο για τους αγωνιστές του 1821 ότι ήταν άξεστοι και αμόρφωτοι και χωριάτες και εκεί είχαμε πάρει επίσημη θέση, συν του ότι πολιτιστικά συμμετέχουμε σε όλα τα τεκταινόμενα που είναι εθνικού ενδιαφέροντος καθώς και την διατήρηση διαφόρων μνημείων και προτομών. Μουσεία κειμήλια. Τώρα πρόσφατα ασχοληθήκαμε με τα σχολεία πέρα από το θέμα της πρότασής μας για την υπογεννητικότητα που προς το παρόν δεν έχει ευδοκιμήσει. Περιμένουμε για συνάντηση με το αρμόδιο υπουργείο» μας απάντησε.

Στην συνέχεια η συζήτηση ήρθε στα ιδανικά που είχαν οι πρόγονοί του και του θέσαμε την εξής ερώτηση

-Όταν οι πρόγονοί σας πήραν τα όπλα δεν είχαν στο μυαλό αξιώματα αλλά δεν πιστεύετε πως έχοντας κάποια ιδανικά οι ίδιοι ή οι απόγονοί τους θα έπρεπε να έχουν ένα βήμα ένα λόγο για τα τεκταινόμενα;

«Δεν θεωρώ πως υπάρχει κληρονομικό δικαίωμα σε αυτό. Ο κάθε άνθρωπος έχει την ταυτότητά του. Εμείς απλά έχουμε πιο έντονη την παράδοση μέσα μας και μια πιο έντονη αίσθηση γιατί έχουμε μεγαλώσει μέσα σε σπίτια με γονείς που γαλουχήθηκαν και επηρεάστηκαν από την επανάσταση, όχι αναγκαστικά πιο πολύ καθώς όλοι οι έλληνες θεωρώ πως έχουν επηρεαστεί.

Αυτό φαίνεται από το γεγονός πως ο Έλληνας αγαπάει υπερβολικά την πατρίδα του και αυτή η διάσταση ανάμεσα σε πατρίδα και κράτος είναι ένα θέμα.

Όλοι οι Έλληνες αγαπάνε την πατρίδα τους αλλά δεν έχουν συνυφασμένο τον εαυτό τους με το κράτος.
Αν ο Έλληνας πίστευε τόσο πολύ στο κράτος όσο στην πατρίδα του δεν θα είχαμε κανένα θέμα. Το κράτος είμαστε εγώ και εσύ» ηταν η απάντηση.

-Από τους στόχους της επανάστασης πόσοι έχουν επιτευχθεί;

«Η ελευθερία δεν είναι κάτι που είναι χειροπιαστό. Δεν είναι κάτι που το αποκτάς και το βάζεις στο ντουλάπι. Την ελευθερία την ζεις κάθε μέρα της ζωής σου και κάθε μέρα υπάρχουν ήρωες. Δεν μπορεί κανένας να επαναπαύεται. Η ελευθερία είναι ιδέα. Είναι προς καθημερινή κατάκτηση. Είναι σημαντικό να έχεις ιδανικά, να έχεις πιστεύω. Το να πιστεύεις στην εκκλησία, σε μια πολιτική ιδεολογία, χωρίς κομματική σκοπιμότητα, δεν είναι λάθος. Δεν μπορεί να μην πιστεύεις σε κάτι. Άλλος πιστεύει στην οικογένεια, στον αθλητισμό. Αν δεν πιστεύεις κάπου δεν έχεις λόγο ύπαρξης.

Ο προπάππους μου πριν πεθάνει, την προηγούμενη μέρα προείδε τον θάνατό του. Αφού μάζεψε αυτά που θα τον συνόδευαν στον τάφο, μάζεψε τους συγγενείς του και τους φίλους του και τους είπε αυτά τα λόγια: «Εμένα μην με τηράτε, αύριο θα είμαι φευγάτος, έχω όμως να σας δώκω την ορμήνια μου. Σε έκανε ο Θεός άνθρωπο και σε έστειλε στη γης. Πές μου τί έκανες;

Αλίμονο από αυτούς που πήραν την ζωή αψήφιστα. Η οργή του Θεού θα είναι ανελέητη». Αν αυτοί οι άνθρωποι δεν πιστεύανε… για αυτό και δεν μπορούμε σε καμιά περίπτωση να απορρίψουμε την εκκλησία και τον ρόλο της στην επανάσταση. Έπαιξε τεράστιο ρόλο γιατί οι άνθρωποι πιστεύανε και μέσα από αυτό αγωνιστήκανε. Στις σημαίες τους είχαν τον σταυρό. Υπερ πίστεως και πατρίδος. Ου καταισχύνω όπλα τα ιερά, αυτό γράφει και το λάβαρό μας επάνω. Ορκίζονταν πάνω σε αυτό. Μπορεί να μας φαίνεται περίεργο σε εμας σήμερα αλλά φανταστείτε πως για αυτούς τους ανθρώπους αυτό ήταν το όραμά τους. Μέσα από αυτό ζούσαν και αυτό μετέδιδαν και στα παιδιά τους. Αυτό σιγά σιγά ξεθώριασε. Πιθανώς να μην το έχουμε τόσο πολύ ανάγκη αλλά πρέπει να το ξέρουμε, γιατί αν δεν το ξέρουμε είμαστε καταδικασμένοι να το ξαναζήσουμε».

Στην κουβέντα μας με τον Αντώνη Πετμεζά η οικογένεια του οποίου βρίσκει τις ρίζες της στο 1760 και στο ερώτημα τι έχει απομείνει από τα ιδανικά των επαναστατημένων και πόσοι από τους στόχους της Επανάστασης έχουν επιτευχθεί και πόσοι από εκείνους τους στόχους είναι ακόμα προς κατάκτηση η απάντηση ήταν η εξής: «Καταρχήν η οικογένεια των Πετμεζαίων και προεπαναστατικά και επαναστατικά έπαιξε πολύ σπουδαίο ρόλο στην διαμόρφωση του ελληνικού κράτους.

Το ιδανικό για το οποίο αγωνίστηκαν ήταν η ελευθερία. Κάτι που εμείς σήμερα (ως Έλληνες) το θεωρούμε δεδομένο, ενώ η ελευθερία συνεχώς μεταβάλλεται. Επομένως και εμείς σήμερα θα πρέπει να αγωνιστούμε για την ελευθερία μας. Να παραμένουμε συνεχώς ελεύθεροι σε ένα γεωπολιτικό σύστημα που συνεχώς μεταβάλλεται.

Επομένως τα ιδανικά εκείνης της εποχής θα πρέπει να τα διατηρούμε και εμείς σήμερα αν θέλουμε να παραμείνουμε ελεύθεροι».

Του θέσαμε το… δύσκολο ερώτημα για το πως βλέπει τα εθνικά θέματα ένας απόγονος του Πετμεζά:

«Θα πρέπει να υπάρχει μεγάλη προσοχή από όλους μας γιατί εγκυμονούν πολλοί κίνδυνοι και σε κάθε βήμα που κάνουμε στα εθνικά θέματα. Θα πρέπει όλοι μαζί να τα αντιμετωπίζουμε, καθώς η υπόθεση των εθνικών θεμάτων δεν ανήκει σε έναν μόνο, αλλά σε πολλούς και με αυτό εννοώ όλους μαζί» μας δήλωσε με έμφαση ενώ όταν τον ρωτήσαμε αν ο μακρινός πρόγονος του 1821 άφησε κάποια παράδοση μας είπε πως: «αυτό που έχει μείνει σαν «κληρονομιά» είναι πως πάντα θα πρέπει να προσπαθούμε για το καλό της Ελλάδος. Μάλιστα όταν είχε δημιουργηθεί σε κάποια φάση επαναστατικά κάποιο θέμα οι Πετμεζαίοι είχαν πει: «Εμείς τα άρματα τα έχουμε για να πολεμάμε Τούρκους και όχι Έλληνες».

Πιστεύω και οι μεταγενέστερες γενιές ακολουθούν αυτό το παράδειγμα και για αυτό πολλοί ασχολήθηκαν είτε ως στρατιωτικοί είτε ως πολιτικοί ή στον πνευματικό κόσμο προσφέροντας πολλά για το καλό της Ελλάδος.

Έχουν πάντα αυτό ως γνώμονα. Αυτή την στιγμή η Ελλάδα περνάει πολύ δύσκολες στιγμές. Για να υπάρχει σεβασμός από τα άλλα κράτη πρέπει να υπάρχουν τέσσερα βασικά στοιχεία.

Η στρατιωτική ισχύ, η οικονομική ισχύ, πολιτική βούληση και κοινωνική συνοχή.
Αν τα έχουμε όλα αυτά θα πετύχουμε πολλά».

Τέλος θέσαμε και ένα θέμα που συζητείται συχνά ζητώντας την άποψή του

-Λέγεται πως οι Έλληνες ξεσηκώθηκαν κατά και των κοτζαμπάσηδων. Πως το βλέπει αυτό ένας απόγονος του Πετμεζά;

«Καταρχήν η ιστορία γράφεται από γεγονότα και πράξεις και όχι από θεωρητικά γεγονότα και καταστάσεις να τα φέρουμε στο σήμερα. Οι κοτζαμπάσηδες έπαιξαν και αυτοί θετικό ρόλο στην επανάσταση. Πολλοί από αυτούς είχαν αιχμαλωτιστεί στην Τρίπολη, άλλοι στην Κωνσταντινούπολη, τα παιδιά μερικών. Κάποιοι εκτελέστηκαν. Τότε υπήρχε ομοψυχία. Όλα ήταν υπέρ πίστεως και πατρίδος.
Αν θέλουν μερικοί να αποδομήσουν ορισμένα ζητήματα δεν θα το πετύχουν».

Σημ: στις παραπάνω φωτό απεικονίζονται ο Πρόεδρος του Ομίλου Κωνσταντίνος Πλαπούτας και ο Γραμματέας Αντώνης Πετμεζάς στο σπίτι του δεύτερου, από όπου και η προσωπική συλλογή των ιστορικών κειμηλίων, δείγμα των οποίων απεικονίζεται παρακάτω.